WYJĄTKOWY SEZON POLSKIEGO HOKEJA
(1999/2000)

Sezon 1999/2000 w polskim hokeju miał być wyjątkowy.

Według założeń miała powstać w pełni profesjonalna (zawodowa) liga hokejowa,

pod patronatem jednego głównego sponsora i z pełną obsługą medialną o

zasięgu ogólnopolskim, a powołanie nowego trenera reprezentacji narodowej i opracowanie równie nowej koncepcji szkolenia – która wyszkolenie zawodników pozostawia macierzystym klubom i tak przygotowanych, najlepszych graczy konsoliduje w drużynę, bez długich i kosztownych obozów treningowych - miało przynieść od dawna oczekiwane sukcesy w walce o mistrzostwo świata w gr. B.

Po wielu perypetiach organizacyjnych, 5 września 1999 rozpoczęły się

hokejowe zmagania o mistrzostwo kraju, z podziałem na ekstraklasę - nazwaną

Polska Liga Hokejowa, i I ligę.

Ostatecznie w ramach Polskiej Ligi Hokejowej występowało 8 drużyn

Unia Dwory S.A. Oświęcim

PZU S.A. KTH Krynica

Tymbark Podhale Nowy Targ

RKS Stoczniowiec Gdańsk

KKH 100% Hortex Katowice

SKH Sanok

GKS Tyskie Gronie Tychy

KS Cracovia Kraków

rozgrywając w rundzie zasadniczej po 42 spotkania, 21 u siebie i tyle samo w meczach wyjazdowych.

Wygrywający otrzymywał 2 pkt, pokonany 0 pkt.

W przypadku remisu po regulaminowym czasie gry, zarządzana była dogrywka

(10 min), w której drużyny walczyły do tzw. "złotej bramki" - czyli zwycięzcą zostawała ta, która pierwsza strzeliła bramkę. W tym wypadku również wygrywający otrzymywał 2 pkt. , a przegrany 0 pkt. Jeżeli w tym dodatkowym czasie gry nie udało się wyłonić zwycięzcy, dyktowane były rzuty karne, do których drużyny delegowały po 5 zawodników. Bez względu na ilość zdobytych bramek w rzutach karnych, wygrywającemu do końcowego wyniku dodawano jedną bramkę i przyznawano 2 pkt, a pokonany otrzymywał 1 pkt bez zaliczenia celnych strzałów.

Za nie przystąpienie do spotkania bez uzasadnionych przyczyn karano

walkowerem - 5 bramek. Trzy walkowery powodowały automatyczne wykluczenie

z rozgrywek.

Już na starcie rozgrywek okazało się, że nie będzie generalnego

sponsora ligi, a transmitowanie hokejowych spotkań przez telewizję publiczną

pozostanie w sferze pobożnych życzeń.

Podobnie było z sytuacją w klubach, które zmagały się z problemami

szkoleniowymi, finansowymi czy organizacyjnymi.

Team Podhala w pierwszej fazie rozgrywek, w wyniku strajku pracowników

obsługi lodowiska, nie mógł trenować i rozgrywać spotkań na własnym obiekcie.

Przyczyniło się do nikłych wyników w tym czasie tej, jednej z mocniejszych polskich drużyn.

Kłopoty natury finansowej dotknęły większości klubów, jednak najboleśniej

odczuły je Cracovia i KTH.

Trudności organizacyjne z pseudokibicami swojej drużyny - burdy, bijatyki -

mocno nadszarpnęły wizerunek Tychów i tyskiego hokeja.

Spotkania rozgrywane były w piątki, niedziele i wtorki.

Z uwagi na wyrównany poziom drużyn w większości wyniki rywalizacji były trudne do przewidzenia. Niejednokrotnie rozstrzygnięcia zapadały w dogrywkach, czy

rzutach karnych, ale trafiały się też i takie mecze których wynik zamykał się w czternastopunktowej różnicy bramek.

Rywalizacja o dobre miejsce przed fazą play off toczyła się do ostatnich

spotkań eliminacyjnych.

Oprócz Unii Oświęcim, niekwestinowanego lidera polskiej ekstraklasy, szanse na wysokie lokaty miały KTH, Podhale, SKH Sanok i GKS Tychy. Te ostatnie były rewelacją sezonu.

SKH Sanok, prowadzone przez jedynego polskiego trenera w lidze i GKS Tychy,

wzmocnione zagranicznymi graczami, miały medalowe aspiracje i prezentując

agresywny, ostry hokej dość długo utrzymywały się w czołówce tabeli

zapisując na swym koncie także zwycięstwa nad przodującą Unią. Jednak w

ostatecznym układzie druga i trzecia lokata przypadły Podhalu i KTH,

odwiecznym lokalnym antagonistom, zapowiadając ciekawą i długą walkę na

drodze do mistrzostwa.

TABELA PO RUNDZIE ZASADNICZEJ

		mecze	punkty	bramki
1.	Unia Oświęcim	42	72	198 – 71
2.	Podhale N.Targ	42	55	178 – 122
3.	KTH Krynica	42	55	160 – 93
4.	GKS Tychy	42	51	153 – 108
5.	SKH Sanok	42	44	130 – 131
6.	RKS Stoczniowiec	42	28	119 – 139
7.	KKH Katowice	42	29	116 – 175
8.	Cracovia	42	9	81 - 295

Po sześciorundowych eliminacjach w czołówce

klasyfikacji kanadyjskiej ligi znależli się

		Mecze	Bramki	Asysty	Pkt
1.	Ślusarczyk (KTH)	41	23	28	51
2.	Horny (Unia)	38	23	22	45
3.	Tkacz (Tychy)	39	22	20	42
4.	Potoczny (Stoczniowiec)	40	16	24	41
5.	Skuthan (Stoczniowiec)	40	24	15	39
6.	Słaboń (KTH)	41	22	17	39
7.	Karatajew (Unia)	40	12	27	39
8.	Kwiatkowski (Unia)	39	21	17	38
9.	Puzio (Unia)	40	20	13	36
10.	Garbocz (Unia)	37	12	24	36

Artur Ślusarczyk

Napastnik KTH Krynica

Najlepszy w punktacji kanadyjskiej rundy zasadniczej sezonu 1999/2000

* * *

Rozgrywki play off Polskiej Ligi Hokejowej rozpoczęły się 25 lutego 2000.

Drużyny – w systemie 1 z 8, 2 z 7, 3 z 6 i 4 z 5 - walczyły w trzech rundach aż do 14 maja, z miesięczną przerwą na Mistrzostwa Świata gr. B w Katowicach.

RUNDA I :

do 3 wygranych

Unia Oświęcim – Cracovia 3:0

Podhale – KKH Katowice 3:1

KTH Krynica – Stoczniowiec 3:1

GKS Tychy - SKH Sanok 1:3

RUNDA II :

do 3 wygranych

Unia Oświęcim – SKH Sanok 3:0

Podhale – KTH Krynica 3:0

KKH Katowice– Stoczniowiec 3:2

GKS Tychy – Cracovia 3:0

RUNDA III :

1-2 do 4 wygranych

Unia Oświęcim – Podhale 4:1

3-4 do 3 wygranych

KTH Krynica – SKH Sanok 3:1

5-6 do 2 wygranych

GKS Tychy – KKH Katowice 2:0

7-8 do 3 wygranych

Stoczniowiec – Cracovia 3:0

W rezultacie mistrzami Polski ponownie zostali zawodnicy Unii Dwory Oświęcim.

Po wicemistrzostwo sięgnęła drużyna Podhala, a brązowy medal przypadł

PZU S.A. KTH Krynica, co było swoistym rewanżem „górali” za poprzedni sezon,

kiedy to kryniczanie sięgnęli po srebro, a nowotarżanom pozostała trzecia

lokata.

Ekstraklasę opuściła Cracovia, a jej miejsce w nadchodzącym sezonie

zajmie lider I ligi

Polonia Bytom.

Punktacja kanadyjska polskiej ligi po zakończeniu sezonu

SUMA SERII ZASADNICZEJ I PLAY OFF

		mecze	bramki	asysty	punkty
1.	Horny (Unia)	49	27	30	57
2.	Karatajew (Unia)	51	17	38	55
3.	Ślusarczyk (PZU SA KTH)	47	25	28	53
4.	Kwiatkowski (Unia)	50	32	20	52
5.	Potoczny (Stoczniowiec)	49	23	29	52
6.	Garbocz (Unia)	48	16	31	47
7.	Tkacz (GKS Tychy)	42	23	23	46
8.	Skuthan (stoczniowiec)	49	26	17	43
9.	Słaboń (PZU SA KTH)	48	21	22	43
10	Klisiak (Unia)	49	20	23	43

Karel Horny

Lider punktacji kanadyjskiej polskiej ligii w sezonie 1999/2000

* * *

W sezonie 1999/2000 w Pucharze Kontynentalnym (Continental Cup) wzięły udział trzy polskie drużyny

· Unia Oświęcim – gr. G (II runda)

· KTH Krynica – gr. G (II runda)

· Podhale N. Targ – gr. B (I runda)

Ale bez większych osiągnięć.

Z gruby G, gdzie byli rozlosowani mistrz i wicemistrz Polski, awansowała Unia Oświęcim. Jednak w grupie N zajęła dopiero 3 lokatę.

Podobnie było z Podhalem, które wygrało rywalizację w swojej grupie, ale w następnej rundzie uplasowało się na trzecim miejscu.

* * *

Największe nadzieje w minionym sezonie rozbudzały przygotowania do eliminacji przedolimpijskich i mistrzostw świata w gr. B.

Pierwszy, rozgrywany w Gdańsku co prawda nie przyniósł awansu polskiej drużynie narodowej, jednak był generalnym sprawdzianem koncepcji i kierunków szkoleniowych przed mistrzostwami świata, z którego – przy założeniu, że drużynę wzmocni kilku dobrych zawodników grających na co dzień za granicą - wynikały dobre rokowania dla reprezentacji.

Stało się jednak inaczej.

Polski team na mistrzostwa świata gr. B (Katowice) wzbogacili swoim hokejowym kunsztem m.in. Płachta, Szczepaniec, Pysz, Borzęcki i gwiazda NHL Mariusz Czerkawski. Ale cztery wygrane i jeden remis nie wystarczyły aby przewodzić w grupie i awansować. Polacy stracili swoją szansę przegrywając z Kazachstanem i Wielką Brytanią. Stracili „podwójnie”. Po pierwsze nie wywalczyli awansu, a po drugie nie wykorzystali potencjału zespołu. Tak silnego składu nie miała Polska od bardzo długiego czasu i znając życie, znów przez kilka lat mieć nie będzie.

Chociaż.... Nigdy nic nie wiadomo.

* * *

Miniony sezon był także szczególny z innego powodu.

Choć polskiemu hokejowi brakowało profesjonalnej ogólnopolskiej obsługi telewizyjnej, to jednak nie może narzekać na brak zainteresowania ze strony innych mediów. Lokalna prasa i radio w większości regionów wspiera i nagłaśnia osiągnięcia zarówno „swoich” drużyn, jak i poczynania reprezentacji. A kibice z dostępem do globalnej sieci komputerowej przekazują „w świat” wszelkie wydarzenia, ciekawostki i hokejowe nowinki.

Właśnie mocne zaangażowanie i sieciowy doping kibiców-internautów z niemal wszystkich hokejowych ośrodków w Polsce, pozwoliło na utworzenie internetowego centrum polskiego hokeja, jakim jest portal HOKEJ.PL (http://hokej.pl) i reaktywowanie listy dyskusyjnej o hokeju, gdzie można znaleźć bieżące informacje, prześledzić mecz „na żywo” , znaleźć wyniki, zestawienia i gdzie zamieszczane są także wiadomości światowego hokeja.

Właśnie dlatego, że dzięki dobrej grze zawodników i poczynaniom miłośników tej dyscypliny, o polskim hokeju było głośniej na świecie niż w Polsce, oczekując na nowy nadchodzący sezon, jest nadzieja , że i on będzie równie wyjątkowy jak ten miniony.

e2rd